Przedmioty tworzące codzienne otoczenie człowieka w wyniku metaforycznej i poetyckiej syntezy widzenia, przeżywania oraz ich rozumienia tworzą niezwykłe emocje.
Przedmiotami otaczamy się i posługujemy się całe życie. Z powodu emocji, jakie w nas wywołują przedmioty prowadzimy z nimi nieustannie pasjonująca grę. Jedne przedmioty akceptujemy czasem nawet uwielbiamy inne odrzucamy.
Ale niektórzy ludzie widzą tylko utylitarnie, pragmatycznie. Czasem widzą tylko użytkowe cechy danej rzeczy, danego przedmiotu. Tymczasem każda rzecz, każdy przedmiot obdarzony jest wieloma cechami, czasem z pozoru nieważnymi. Mogą to być na przykład pewne cechy tworzące szczególne wartości: estetyczne, kulturowe, pamiątkowe, symboliczne.Te cechy mogą spowodować, żeczasem najbardziej banalny przedmiot może stać się niezwykłym, istotnym.

Pamiętam, że kiedyś, już jako dojrzały mężczyzna miałem czarne palto. To palto zakładałem bardzo często każdej zimy. W tym palcie chodziłem przez około 20 lat w zasadzie wszędzie: do pracy, na spacer, do teatru.  Ale w pewnym momencie palto uchodziło już za niemodne. Żona zwracała mi uwagę, że nie wypada chodzić tak ubranym. Wręcz zabroniła mi zakładania go. Pewnego lata robiąc porządki w garderobie żona wyrzuciła moje ulubione palto. Późną jesienią szukając odpowiedniego płaszcza na zimne dni zauważyłem brak w garderobie czarnego palta. Byłem niezwykle zawiedziony, rozczarowany. To był dla mnie niezwykle smutny moment. Do dziś choć minęło już zapewne około dziesięciu lat pamiętam kształt, krój, każdy szczegół tego płaszcza.

Wielokrotnie wracam myślami do tego palta. Zastanawiam się co było szczególnego w tym przedmiocie. Dlaczego dla mnie była to wartość szczególna, dlaczego było to coś nadzwyczajnego, dlaczego byłem z tym przedmiotem tak bardzo związany, choć prawdopodobnie jego wartość materialna dla wielu była zerowa.